Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

Εκείνος άκουγε την πεταλούδα



Εκείνος άκουγε την πεταλούδα που γυρνούσε
 στο ποτήρι του ψυχοσάββατου
και την κόρη του ψαρά που άλεθε 
στο μύλο του καφέ την ησυχία.
- Γιάννης Ρίτσος


Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Καληνύχτα


Λουλούδια



Κάποιοι άνδρες δεν το σκέφτονται, λοιπόν.
Εσύ όμως ναι: ερχόσουν κι μού έλεγες ότι σχεδόν
Μου αγόρασες λουλούδια αλλά
Κάτι είχε πάει στραβά.

Το ανθοπωλείο ήταν κλειστό. Ή απλά αμφέβαλες-
Με σκέψεις που το δικό σου, το δικό μου το μυαλό,
Ανακαλύπτουν συνεχώς. Σκέφτηκες κι ανέβαλες,
Πως δεν θα ήθελα τα άνθη σου· φοβάμαι.

Τότε, είχα χαμογελάσει και σε αγκάλιασα, θυμάμαι.
Τώρα μονάχα να χαμογελώ μπορώ.
Αλλά δες, τα λουλούδια που σχεδόν έφερες εδώ
Άντεξαν όλον τούτο τον καιρό.


Γουέντι Κόουπ - Λουλούδια

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

Οι ανάσες των λύκων



Οι ανάσες των λύκων
Είναι οι ανάσες των λύκων ,
που τριγυρνάν’ μέσα στο σώμα μου.
Είναι οι ανάσες των λύκων,
που ξαγρυπνάν’ κάτω απ’ το στρώμα μου.
Είναι οι ανάσες των λύκων,
που σταματούν έξω απ’ την πόρτα μου.
Είναι οι ανάσες των λύκων,
που κυβερνούν την άγρια χώρα μου.

Δεν είναι αρρώστια αυτό που σκιάζει
και βαραίνει το μυαλό και τα πόδια μου.


Ν. Αγγελάκας - Οι ανάσες των λύκων 

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2015

Αν αγάπησες και πόνεσες,



Αν αγάπησες και πόνεσες, αγάπα περισσότερο
Αν αγάπησες περισσότερο και πόνεσες περισσότερο, 
αγάπα ακόμα περισσότερο
Αν αγάπησες ακόμα περισσότερο και πόνεσες ακόμα περισσότερο, 
αγάπα περισσότερο ώσπου να μην πονάει άλλο.

Γουίλιαμ Σαίξπηρ

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Game of Thrones Season 6 Poster .


She was too kind, wooed too persistently



She was too kind, wooed too persistently,
Wrote moving letters to me day by day;
The more she wrote, the more unmoved was I,
The more she gave, the less could I repay.
Therefore I grieve, not that I was not loved,
But that, being loved, I could not love again.
I liked, but like and love are far removed;
Hard though I tried to love I tried in vain.
For she was plain and lame and fat and short,
Forty and over-kind. Hence it befell
That though I loved her in a certain sort,
Yet did I love too wisely but not well. 
Ah! had she been more beauteous or less kind 
She might have found me of another mind.


And now, though twenty years are come and gone,
That little lame lady's face is with me still;
Never a day but what, on every one,
She dwells with me, as dwell she ever will.
She said she wished I knew not wrong from right;
It was not that; I knew, and would have chosen
Wrong if I could, but, in my own despite,
Power to choose wrong in my chilled veins was frozen.
'Tis said that if a woman woo, no man
Should leave her till she have prevailed; and, true,
A man will yield for pity, if he can,
But if the flesh rebels what can he do? 
I could not. Hence I grieve my whole life long 
The wrong I did, in that I did no wrong.


Had I been some young sailor, continent
Perforce three weeks and then well plied with wine,
I might in time have tried to yield consent
And almost (though I doubt it) made her mine.
Or had it been but once and never again,
Come what come might, she should have had her way;
But yielding once were yielding twice, and then
I had been hers for ever and a day.
Or had she only been content to crave
A marriage of true minds, her wish was granted;
My mind was hers, I was her willing slave
In all things else except the one she wanted: 
And here, alas! at any rate to me 
She was an all too, too impossible she.

Samuel Butler (1805-1932)

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Αγάπη



Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ.
Και με είδε μια αχτίδα

Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της
κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
Πώς μ’ έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης,
πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη!

Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι
δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος,
κι ελύγισα σαν από τρυφερότη,
εγώ που μ’ είχε ΠΕΤΡΑ κάνει ο πόνος.


Αγάπη - Καριωτάκης


You are