Αντώνης Βαρδής - Κάτι τέτοιες νύχτες

Έχω μια διάθεση απόψε να σε δω
Αχ και τι δε θα `δινα να `ρχόσουνα εδώ,
τα δικά σου βήματα ν' ακούσω στα σκαλιά
κι ύστερα στην πόρτα, να γυρίζεις τα κλειδιά

Άσχημα παιχνίδια που μου παίζει το μυαλό,
με τη φαντασία μου σε φέρνω πάλι εδώ,
να με νανουρίζεις με τραγούδια και φιλιά
να `σαι η ζωή μου, όπως ήσουνα παλιά...

Κάτι τέτοιες νύχτες που βουλιάζω στο ποτό,
μου περνάει η σκέψη πως ακόμα σ' αγαπώ...
Κάτι τέτοιες νύχτες να ησυχάσω δεν μπορώ,
θέλω να γυρίσεις,
να σ' αγγίξω,
να σε δώ...

Κρύβεσαι κι απόψε στην ανάσα των κεριών
γίνεσαι ο στίχος πονεμένων τραγουδιών,
σα μελαγχολία τη καρδιά μου τυραννάς
σαν την αμαρτία μες το αίμα μου κυλάς

Θα `θελα μια νύχτα να κοιμόμασταν μαζί,
μες την αγκαλιά σου να με πάρεις σαν παιδί
να `λιωνε στη φλόγα του φιλιού μας ο καημός,
πάντα με πονάει ο δικός σου χωρισμός...

Κάτι τέτοιες νύχτες που βουλιάζω στο ποτό,
μου περνάει η σκέψη πως ακόμα σ' αγαπώ...
Κάτι τέτοιες νύχτες να ησυχάσω δεν μπορώ,
θέλω να γυρίσεις,
να σ' αγγίξω,
να σε δώ...