Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Αντί για καληνύχτισμα.


Η ζωή που ζούμε είναι ένα μεγαλειώδες σε μέγεθος πολύχρωμο και περίπλοκο παζλ.

Προσπαθούμε για χρόνια να συνδέσουμε τα κομμάτια όπως νομίζουμε πως πρέπει για να πετύχουμε και να φτιάξουμε το δικό μας αποκλειστικό κι εκλεκτό έργο. Μερικές φορές διαπιστώνουμε πως δεν μπορούμε να το ολοκληρώσουμε όπως το σχεδιάσαμε αρχικά γιατί ένα σημαντικό κομμάτι έχει χαθεί και αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στο σχέδιο και στη ζωή μας.

Απελπιζόμαστε και πιστεύουμε πως η προσπάθεια είναι μάταιη και πως το έργο μας έχει καταστραφεί και θα μείνει ατελείωτο για πάντα. Αν είμαστε τυχεροί και συνεχίζοντας την προσπάθεια θα βρούμε κάποτε ένα παρόμοιο κομμάτι να συμπληρώσει το κενό και να βγει πλήρες νόημα στο τελικό σχέδιο. 
Αν πάλι όχι... το έργο της ζωής μας δε θα μείνει αιωνία μισό και ατέλειωτο... απλά στα αμέτρητα μοτίβα που θα έχει όταν θα ολοκληρωθεί θα διακρίνουμε και μερικές ατέλειες που απλά θα δείχνουν τη δυσκολία της δημιουργίας του και τη μοναδικότητα του.

Αλλά αυτό δε θα το κάνει να μην είναι εξίσου όμορφο και ανεκτίμητο.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου