Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Το παιχνίδι του τέλους

 


Το παιχνίδι του τέλους
Κι άλλο
Το τέλος του (όποιου) παιχνιδιού
Παίζεται μία μόνο
Και τελευταία φορά
Δεν είναι δυνατόν
Κάποτε θα το παίξεις κι εσύ
Μέσα σε καταυλισμούς αναμνήσεων
Συνωθούνται άνθρωποι με φωνή
Ταπεινή προφέρουν περήφανους
Στίχους αυτοσχεδιάζουν αποχαιρετισμούς
Κι εξαφανίζουν ευτελείς παρορμήσεις
Πιστεύω να το έχεις ήδη αντιληφθεί 

Το παιχνίδι του τέλους είναι στημένο
Με τον ίδιο πάντοτε νικητή
Γι’ αυτό και παίζεται απελπισμένα
Με νύχια και με δόντια


Κλείτος Κύρου - Το παιχνίδι του τέλους
Από τη συλλογή Ο πρωθύστερος λόγος 1996

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου