Στης καρδιάς στους διαδρόμους
στης ανατολής τους δρόμους
μ’ έμαθες να περπατώ.
Και ζωγράφισα τη νύχτα
στο κορμί σου και την ήπια
πιο πολύ να ζαλιστώ.
Δέκα μάγισσες τα δάχτυλά σου
δυο φωτιές τα χείλη τα γλυκά σου
ακροβάτες του ονείρου
ποταμόπλοια του Νείλου.
Του κορμιού σου την πιρόγα
μες στου έρωτα τη φλόγα
μ’ έμαθες να οδηγώ.
Το φιλί να μη σωπαίνει
κόμπους στο καημό να δένει
όνειρα να κυνηγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου